Met het Reverse Debt System (RDS) wordt het mogelijk om alle schulden uit het wereldbeeld te laten verdwijnen zonder verlies aan koopkracht of kapitaal, hierover bestaat geen twijfel. Tussen theorie en praktijk bestaat echter een hemelsbreed verschil, niet door een gebrek aan technische mogelijkheden maar omwille van de weerbarstigheid van evolutionair achterhaalde systemen en bijhorende denkpatronen. Principieel kunnen we het RDS ‘overnacht’ doorvoeren wanneer hierover een consensus zou bereikt worden, de paradox wil dat net die ‘vastgeroestheid’ dat niet zomaar toelaat. De meer dan interessante vraag stelt zich of we geen doorbraak kunnen ‘forceren’ opdat een domino ontstaat, in dit werkdocument een impressie van hoe dat in z’n werk gaat.
Reverse Debt System (RDS)
Voor dit denkexperiment starten we met een willekeurige consolidatie waarin een aantal spelers weerspiegeld worden, in werkelijkheid kan dit verder uitgebreid worden naar evenveel mensen dan er op aarde rondlopen. Deze balansen zijn stuk voor stuk voor interpretatie vatbaar, onze aandacht gaat naar het schuldencomplex en logischerwijs zijn de schulden gelijk aan de openstaande vorderingen.
U kan er zich wat bij voorstellen, sinds 2008 worden we bedolven onder allerhande berichten die niet laten vermoeden dat de economische crisis snel zal kunnen opgelost worden. We raken erdoor verzadigd en de bevolking wordt het stilaan spuugzat, politiek lanceert het ene onheilsbericht na het andere en dat alsof er geen boek geschreven werd. Een aantal mensen komen bij elkaar en krijgen onderricht over het Reverse Debt System, een remedie die slechts een boekhoudkundige ingreep vergt om effectief te realiseren. Het is eenvoudig, we openen een nieuwe boekhoudrekening ‘eigen vermogen (reset)’ en twee spelers besluiten een deel van hun schuld naar deze rekening te transfereren.
Voor deze boeking hebben ze werkelijk niemand anders nodig, dit gebeurt volledig binnen de eigen boekhouding zoals de journaalpost laat zien. Deze twee spelers spreken hierover in hun omgeving en charmeren anderen om hetzelfde te doen, gewoon een kwestie van netwerking en solidariteit. In dit geval besluiten een kok, een dokter en een bouwvakker om ook een deel van hun schuld over te boeken naar de rekening ‘eigen vermogen (reset)’. De eerste twee spelers geven het voorbeeld door een volgend stuk van hun schulden over te boeken, het is uiteindelijk de eenvoud zelve en geen raketwetenschap voor nodig.
In totaal werd er nu 79.500 schuld overgeboekt, logischerwijs zijn nu de schulden niet meer gelijk aan de openstaande vorderingen. Dit wordt transparant door een nieuwe momentopname te maken, de vorderingen zijn nu gelijk aan de optelsom van de nieuwe rekening en de resterende schulden.
Kwantitatieve verruiming
De informatie verspreidt zich als een vuurtje en steeds meer mensen raken geïnteresseerd in het RDS, vooral omdat het zo eenvoudig te begrijpen is. En zo is het ook, het behoeft geen extra studiewerk en het resultaat is onmiddellijk zichtbaar. Het idee krijgt nu meer aandacht van de pers en de eerste vijf spelers boeken nu hun volledige schuld door naar de rekening ‘eigen vermogen (reset)’. Iedereen kan dit makkelijk volgen, geen geheimdoenerij maar nu net opmerkelijk transparant waardoor het vertrouwen onder de toeschouwers vergroot. Op deze manier groeit de kritische massa en deze kwantitatieve verruiming wordt in kaart gebracht om het resultaat te meten.
Schuldeisers
De schuldeisers – die ondertussen geen betaling meer gezien hebben – beginnen zich vragen te stellen, zeker gezien de massale belangstelling die niet langer genegeerd kan worden. In sommige gevallen zijn de schuldenaars ook schuldeiser, dit maakt het veel makkelijker maar de aandacht ging nu eenmaal eerst naar de schulden. De schuldeisers worden niet vergeten, het RDS is een rechtvaardig systeem waardoor niemand geld verliest aan deze transacties. Voor de schuldeisers geldt een analoge boeking, hiervoor wordt een nieuwe rekening ‘sociale kas’ geopend. In consensus en wederzijds respect worden nu de vorderingen overgeheveld naar deze nieuwe rekening, de toeschouwers kijken mee hoe dit in z’n werk gaat en zien niets verdacht, het blijft kristalhelder.
Precedent
Deze voorbeelden scheppen een precedent waardoor de dialoog gestimuleerd wordt, ook politiek is nu te vinden voor het idee. Na onderhandeling met alle stakeholders wordt besloten om de lijn door te trekken, er is immers niemand die aan kapitaal of koopkracht verliest en toch zijn alle schulden uit het wereldbeeld. De resterende boekingen worden opgenomen in een journaalpost en geschiedenis wordt geschreven, een voorheen schijnbaar onoplosbaar probleem kent onverhoopt dan toch een vreedzame oplossing.
Rechtvaardigheid
Het denkexperiment werpt z’n vruchten af en finaal leidend tot een waarachtige ‘tabula rasa’. Ondanks technisch perfect mogelijk stelllen er zich nog wat vragen inzake rechtvaardigheid, is het immers billijk om iedereen z’n schulden zomaar vrij te pleiten? Deze vraag doet echter geen afbreuk aan de methode, dit is een kwestie van criteria en de boekingen kunnen zonder probleem weer omgedraaid worden. Anders gezegd, de oefening kan ook partieel gemaakt worden, net zoals een gespreide aanpak mogelijk is. Het Reverse Debt System biedt ons al deze flexibiliteit, cruciaal is dat niemand de dupe hoeft te worden van de schulden van anderen. Technisch wordt het nu denkbaar om elke schuld te vergeven en onze aandacht volledig te richten op de toekomst.
Overheidsschulden
Het RDS laat ook toe om te differentiëren naargelang de schuldsoort, zo kunnen we een plan opstellen waarin prioriteit gegeven wordt aan overheidsschulden. Dit betekent dat de berichtgeving naar de bevolking heel anders wordt waardoor het vertrouwen in politiek hersteld kan worden, tegelijkertijd geeft het ruimte om ook de neveneffecten in kaart te brengen. Anders gezegd, we hebben een transformatieplan nodig en dat is vooral een politieke verantwoordelijkheid, samen met de burger die hierin z’n verantwoordelijkheid wenst te nemen. Het grote voordeel is dat veel plannen reeds werden opgemaakt, de invoering van een onvoorwaardelijk basisinkomen is daar een voorbeeld van. Merk hierbij vooral op, het RDS biedt niet enkel een oplossing voor het schuldencomplex, het genereert ook geld om dit basisinkomen te financieren.
Co-creatie
We hebben nu een indicatie gekregen van hoe het er in de praktijk aan toe kan gaan, door de acties van een enkeling wordt een vreedzaam proces op gang gebracht waardoor het netwerk uitbreidt, zo eenvoudig is het uiteindelijk. Het RDS is dermate neutraal en flexibel waardoor geen schade wordt aangericht, het volledig tegengestelde kan gesteld worden. Het RDS maakt een opening om het economische herstel in versneld tempo door te voeren, het vereist enkel aandacht, ontvankelijkheid en de bereidheid tot co-creatieve samenwerking. Idealiter hoeven we niets te ‘forceren’ maar volstaat dit denkexperiment om alle partijen te bundelen, dit is een kwestie van menselijke keuzes, normen, waarden en ethiek. Uiteindelijk creëren we met het RDS een WIN-WIN waardoor allerhande belangenkwesties in een totaal ander daglicht komen te staan.
Chaospunt 